Friday, January 15, 2010

february 15 2008

naaalala parin
kita.
sapagkat
sadya naman talagang
mahirap
kang
kalimutan.
dahil hanggang
ngayon
buhay parin
sa aking isipan
ang
kurba
ng iyong labi
sa
tuwing ngingiti.
kung gaano ka
kaganda
kapag kumurap na
yaong
mga mata.
kung paano
mangatog ang
takbo
ng oras sa
bawat
kumpas ng iyong
kamay,
sa bawat
indayog ng iyong
katawan.


naaalala parin
kita.
dahil iyon
nalang
ang natitirang
paraan
para mabilanggo
ako sa
nakaraang
ako'y
nasa alapaap.
sa umaga
ikaw
ang hanging unang
nalalanghap.
ikaw din
ang
pinakaunang
sikat ng araw.
sa takipsilim
ikaw
itong tila
disyertong
langit.
at sa pagkalat
ng
dilim
ikaw ang siyang
bituin.


naaalala parin
kita.
sa kabila ng
katotohanang
hindi
na kita mahal.
natutunan
ka nang pakawalan
ng puso ko
ng kaluluwa ko
ngunit
hindi
ng aking
isipan.
dahil sa:
madaling magparaya
kayhirap lumimot.


kung ikaw
ang
naninirahan sa
nakaraan.
sadyang
kayhirap lumimot.

napakahirap.

katulad ng
paglimot
sa
hangin.

ikamamatay ko.


at sana lang...
huwag ka nang umalis...
huwag mo na akong
iiwan...


kahit manlang
sa ala-ala.