JOAN

Hindi pa minsan nakasulat ng isang tula.

Tulang alay ko sa aking sinisinta.

Pagkat di ko alam kung saan kukuha ng mga salita.

Salitang maghahambing sa kanyang pagkakalikha.

Pano ko masusulat ang init ng kanyang yakap?

At maihahambing na para bang ako'y nasa alapaap.

Kung ni minsa'y di pa naangkin,

ang katawan mong nais himasin.

Pano ko masusulat ang samyo ng kanyang hininga.

At maihahambing sa mahinhing hangin ng umaga.

Kung ni minsa'y di pa nadampian,

ang labi nyang nais mahagkan.

Pagkat libong sinulid aming pagitan.

Ngunit tiyak kong pag-ibig nya ay katotohanan.

Ang tanging masusulat-

ay ang kanyang wagas na pag-ibig.

At kailanma'y di mahahambing buong yaman ng daigdig.

Katawan mo man ay di maangkin.

Labi mo man ay di mahagkan.

Hangga't sa dulo ng sinulid si JOAN nandyan.

Ay pagtitibayin itong pag-iibigan.

Balang-araw kami ay magsasama at mananatili aking pag-ibig magpakailanman.