SA ISANG PIRASONG SIGARILYO

Sisindihan, hihigupin upang madama

ang unang usok na sasakop.

Ipipikit ang mata sa sarap ng puting alikabok.

Ibubuga at mamalasin ang usok-

na tila isang obra.

Isang sining.

Maglalakbay, unti-unting maglalaho-

sa paningin.

Ngunit masasariwa ang bangong-

walang kapantay.

Hahawakan ang lapis at mamantsahan

ang malinis na papel.

Maglalakbay ang paningin at isipang tigang.

At sa bawat sayaw ng lapis,

ay lilikha ng isang madilim na mundo.

Mababasa ngunit ang kahulugan ay nakatago,

natatakpan.

At mag-iiwan ng palaisipan.

Itatapon ang abo at huling piraso-

ng sigarilyo,

na naghatid ng masarap ng hagod.

Ililigpit ang lapis-

na nagbigay ng isang likha.