Lilitaw sa parke Nijaga ng sandaling nagtilamsik itong marikit na de latang walang laman.
Hawak na himpapawid; bagkus walang lakas tumiwalag.
Kulay, linya, inidorong may kalyo, salitang nalanghap.
Kukong nakasabit sa espadang nakatirik sa tulay Jasmines.
Ngiti ay sukli, sampung pisong lagatik sa Calbayog Samar.
Nagsisilbing bola ay isang pirasong alikabok;
sa palad na butas.
Ililipad itong bilog na sandata,
sa pagpasok ng ulo sa eskenitang porselana ang puwet,
Sa tahanan ng ibong Adarna,
walang ngipin
walang ilong,
walang buhok.
Ang mata'y nasa sahig na may isang bubog na takip.
Posts
No comments:
Post a Comment